ਜੌ ਦੀ ਖੇਤੀ ਬਾਲੂ, ਸਾਮਾਨਯ ਦੋਮਟ ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਇਸ ਦੀ ਖੇਤੀ ਲਈ ਸਹੀ ਜਲ ਨਿਕਾਸੀ ਵਾਲੀ ਉਪਜਾਊ ਮਿੱਟੀ ਯੋਗ ਮਾਨੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਜੌ ਦੀ ਖੇਤੀ ਬਾਕੀ ਤਰਾਂ ਦੀ ਜ਼ਮੀਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਲਵਣੀਆ, ਖਾਰੀ ਜਾਂ ਹਲਕੀ ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚ ਵੀ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਜੌ ਦੀ ਬਿਜਾਈ ਲਈ ਹਮੇਸਾ ਰੋਗਾ ਤੋਂ ਬੀਜ਼ ਦਾ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਬੀਜ ਖੇਤਰ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਉਨ੍ਨਤ ਹੋਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ। ਬੀਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਹੋਰ ਕਿਸਮ ਦੇ ਬੀਜ਼ ਉਪਲਬਧ ਨਹੀਂ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੇ। ਬਿਜਾਈ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਬੀਜ਼ ਦੇ ਅੰਕੁਰਣ ਦੀ ਜਾਂਚ ਜਰੂਰੀ ਹੈ। ਜੌ ਰੱਬੀ ਮੌਸਮ ਦੀ ਫਸਲ ਹੈ, ਜੋ ਠੰਡੇ ਮੌਸਮ ਵਿੱਚ ਉਤਪਾਦਿਤ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਸਾਮਾਨਯ ਤੌਰ ਤੇ ਇਸ ਦੀ ਬਿਜਾਈ ਅਕਤੂਬਰ ਤੋਂ ਲੇ ਕੇ ਦਸੰਬਰ ਤੱਕ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਜੌ ਦੀ ਬਿਜਾਈ ਲਈ 80-100 ਕਿਲੋਗਰਾਮ ਬੀਜ ਪ੍ਰਤੀ ਹੈਕਟੇਅਰ ਲਈ ਉਪਯੁਕਤ ਹੈ। ਜੌ ਦੀ ਬਿਜਾਈ ਸੀਡਡ੍ਰਿਲ ਨਾਲ 20-25 cm ਦੂਰੀ 'ਤੇ 5-6 cm ਡੂੰਘਾਈ 'ਤੇ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ। ਅਸਿੰਚਿਤ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ 6-8 cm ਡੂੰਘਾਈ ਵਿੱਚ ਬੋਣੇ ਜਾਣੇ ਚਾਹੀਦੀ ਹਨ। ਬੀਜਾਂ ਤੋਂ ਹੋਣ ਵਾਲੀਆਂ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਕੰਟਰੋਲ ਕਰਨ ਲਈ ਬੀਜ ਦਾ ਇਲਾਜ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ। ਬੀਜਾਂ ਤੋਂ ਹੋਣ ਵਾਲੀਆਂ ਬਿਮਾਰੀਆਂ 'ਤੇ ਸੁਰੱਖਿਆ ਲਈ 2 ਗ੍ਰਾਮ ਬਾਵਿਸਟਨ ਜਾਂ ਵੀਟਾਵੈਕਸ ਪ੍ਰਤੀ ਕਿਲੋਗਰਾਮ ਬੀਜ ਦੇ ਇਲਾਜ ਕਰੋ। ਇਸ ਦੇ ਅਲਾਵਾ ਥੀਰਮ ਅਤੇ ਬਾਵਿਸਟਨ/ਵੀਟਾਵੈਕਸ ਨੂੰ 1:1 ਦੇ ਅਨੁਪਾਤ 'ਚ ਮਿਲਾਕੇ 2.5 ਗ੍ਰਾਮ ਪ੍ਰਤੀ ਕਿਲੋਗਰਾਮ ਬੀਜ ਲਈ ਉਪਯੋਗ ਕਰੋ।
ਜੌ ਦੇ ਛਿੱਲਕੇ ਵਾਲੇ ਵਿਕਸਤ ਕਿਸਮਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ - ਅੰਬਰ, ਜ੍ਯੋਤਿ, ਆਜਾਦ, ਕੇ 141, ਆਰ.ਡੀ. 2035, ਆਰ.ਡੀ. 2052, ਆਰ.ਡੀ. 2503, ਆਰ.ਡੀ. 2508, ਆਰ.ਡੀ. 2552, ਆਰ.ਡੀ. 2559, ਆਰ.ਡੀ. 2624, ਆਰ.ਡੀ. 2660, ਆਰ.ਡੀ. 2668, ਆਰ.ਡੀ. 2660, ਹਰਿਤਮਾ, ਪ੍ਰੀਤੀ, ਜਾਗ੍ਰਤੀ, ਲਖਨ, ਮੰਜੂਲਾ, ਆਰ.ਐਸ. 6, ਨਰੇਂਦਰ ਜੌ 1, ਨਰੇਂਦਰ ਜੌ 2, ਨਰੇਂਦਰ ਜੌ 3, ਕੇ 603, ਏਨਡੀਬੀ 1173, ਏਸਓ 12 ਹਨ। ਛਿੱਲਕੇ ਬਿਨਾ ਵਿਕਸਤ ਕਿਸਮਾਂ ਵਿਚ ਗੀਤਾਂਜਲੀ (ਕੇ-1149), ਡੀਲਮਾ, ਨਰੇਂਦਰ ਜੌ 4 (ਏਨਡੀਬੀ 943) ਆਦਿ ਹਨ।
ਆਜਾਦ, ਕੇ-141, ਜੇ.ਬੀ. 58, ਆਰ.ਡੀ. 2715, ਆਰ.ਡੀ. 2786, ਪੀ.ਏਲ. 751, ਏਚ.ਬੀ.ਏਲ. 316, ਏਚ.ਬੀ. 276, ਬੀ.ਏਲਬੀ. 85, ਬੀ.ਏਲ.ਬੀ. 56 ਅਤੇ ਲਵਣੀਯ ਅਤੇ ਕਾਰੀਆਂ ਜ਼ਮੀਨ ਲਈ ਏਨ.ਡੀ.ਬੀ. 1173, ਆਰ.ਡੀ. 2552, ਆਰ.ਡੀ 2794, ਨਰੇਂਦਰ ਜੌ-1, ਨਰੇਂਦਰ ਜੌ-3 ਆਦਿ ਹਨ |
ਪ੍ਰਗਤੀ, ਤੰਭਰਾ, ਡੀ.ਐਲ. 88 (6 ਧਾਰਿਆ ), ਆਰ.ਡੀ. 2715, ਡੀਡਬਲਯੂਆਰ 28 ਅਤੇ ਰੇਖਾ (2 ਧਾਰਿਆ) ਅਤੇ ਡੀ.ਡਬਲਯੂ.ਆਰ. 28 ਅਤੇ ਹੋਰ ਕਿਸਮਾਂ ਜਿਵੇਂ- ਡੀ.ਡਬਲਯੂ.ਆਰ.ਬੀ.91, ਡੀ.ਡਬਲਯੂ.ਆਰ.ਯੂ.ਬੀ. 52, ਬੀ.ਏਚ. 393, ਪੀ.ਏਲ. 419, ਪੀ.ਏਲ. 426, ਕੇ. 560, ਕੇ.-409, ਏਨ.ਓ.ਆਰਜੌ-5 ਆਦਿ ਹਨ।
ਉਰਵਰਕਾਂ ਦਾ ਇਸਤੇਮਾਲ ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਜਾਂਚ ਆਧਾਰਿਤ ਹੀ ਕਰਨਾ ਬੇਹਤਰ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਅਸਿੰਚਿਤ ਸਥਿਤੀ ਲਈ ਇੱਕ ਹੈਕਟੇਅਰ ਵਿੱਚ 40 ਕਿਲੋਗਰਾਮ ਨਾਇਟਰੋਜਨ, 20 ਕਿਲੋਗਰਾਮ ਫਾਸਫੋਰਸ, ਅਤੇ 20 ਕਿਲੋਗਰਾਮ ਪੋਟੈਸ਼ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ। ਸਿੰਚਿਤ ਅਤੇ ਸਮਾਹਰਿਤ ਬੋਣੇ ਲਈ ਪ੍ਰਤੀ ਹੈਕਟੇਅਰ 60 ਕਿਲੋਗਰਾਮ ਨਾਇਟਰੋਜਨ, 30 ਕਿਲੋਗਰਾਮ ਫਾਸਫੋਰਸ, ਅਤੇ 20 ਕਿਲੋਗਰਾਮ ਪੋਟੈਸ਼ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ ਅਤੇ ਮਾਲਟ ਜਾਤਿਆਂ ਲਈ 80 ਕਿਲੋਗਰਾਮ ਨਾਇਟਰੋਜਨ, 40 ਕਿਲੋਗਰਾਮ ਫਾਸਫੋਰਸ, ਅਤੇ 20 ਕਿਲੋਗਰਾਮ ਪੋਟੈਸ਼ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ। ਊਸਰ ਅਤੇ ਵਿਲੰਬ ਵਿੱਚ ਬੋਣੇ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਨਾਇਟਰੋਜਨ 30 ਕਿਲੋਗਰਾਮ, ਫਾਸਫੇਟ 20 ਕਿਲੋਗਰਾਮ ਅਤੇ ਜਿੰਕ ਸਲਫੇਟ 20-25 ਕਿਲੋਗਰਾਮ ਪ੍ਰਤੀ ਹੈਕਟੇਅਰ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ।